(عکس) زشت‌ترین مرد سینمای هالیوود را بشناسید/ او چطور کنار زیباترین زن هالیوود ماندگار شد؟

بوگارت آنقدر در جان مردم و سینماگران رسوخ کرده بود که برای اینکه کنار یکی از زیباترین زنان سینمای هالیوود، شمایل یک کوتوله را پیدا نکند و هم‌چنان بوگی باقی بماند، هنگام فیلمبرداری «کازابلانکا» در صحنه‌های رودررو با اینگرید برگمن، مجبور بودند روی چهارپایه از او فیلمبرداری کنند.

به گزارش ایرنا، همفری بوگارت در روز ۱۴ ژانویه ۱۹۵۷ زمانی که هنوز در اوج دوران بازیگری اش بود به دلیل ابتلا به سرطان مری در سن ۵۷ سالگی از دنیا رفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دیوید تامسن کتاب خود با عنوان همفری بوگارت چنین آغاز می‌کند: بگذارید این‌طور بگوییم: او به شکل درک‌نشدنی بهترین زشت‌روی قهرمان همه نسل‌های تاریخ سینما بوده و هست، حتی از کوتوله دماغ‌گنده‌ای مثل داستین هافمن هم زشت‌تر! اما چرا جناب همفری بوگارت به جایی رسید که همه تا ابد «بوگی» صدایش کنند؟

پاسخ را در چیزی درون او باید بیابیم، با توجه به ریزترین اجزای اجرا‌های او. وقتی لوران باکال، همسر زیبا و افسونگر بوگی، پس از توصیف تمام زشتی ظاهرش، به «مهربان» بودنش می‌رسد، این نقطه پایان بزرگ‌ترین چیزی‌ست که می‌توانیم از او در ذهن نگه داریم.

جوجه اردک زشتی که نماد جذابیت شد

بوگارت آن‌قدر در جان مردم و سینماگران رسوخ کرده بود که برای اینکه کنار یکی از زیباترین زنان تاریخ، شمایل یک کوتوله را پیدا نکند و هم‌چنان بوگی باقی بماند، هنگام فیلمبرداری «کازابلانکا» در صحنه‌های رودررو با اینگرید برگمن، مجبور بودند روی چهارپایه از او فیلمبرداری کنند! کیست که نداند قد کوتاه او، دندان‌های به‌هم ریخته و لبخند بزرگ و مضحکش، صدای بی‌اندازه پر از خش و خشنش و ... همگی در کنار هم مجموعه‌ای از زیبایی را ساخته بودند که قلب‌ها و اذهان عشاق سینما را تا ابد تسخیر کرده است.

بازی درخشان همفری بوگارت را در کنار اینگمار برگمان در فیلم محبوب دوران یعنی کازابلانکا همه دیده اند. همفری بوگارت یکی از شخصیت‌های دوست داشتنی و البته مردانه تاریخ سینما است که نام او همیشه در تاریخ جاودان خواهد ماند.

او هنرپیشه افسانه‌ای فیلم‌های دهه چهلی از جمله «کازابلانکا»، «شاهین مالت» و «داشتن و نداشتن» است. بوگارت بازیگری را در دهه بیست در برادوی آغاز کرد و در دهه سی در هالیوود نقش‌هایی در فیلم‌های کم بودجه بدست آورد. نقطه عطف بازیگری او در دهه چهل بود که نقش‌هایی افسانه‌ای در فیلم‌های «شاهین مالت» و «کازابلانکا» بازی کرد.

یکی از نقاشی‌های مادرش از او در کمپین تبلیغاتی ملی برای غذای بچه ملین مورد استفاده قرار گرفت که مدت کوتاهی هامفری کوچک را تبدیل به بچه ستاره مشهوری کرد. بعد‌ها بوگارت اینطور از این تبلیغات یاد می‌کرد: «برهه‌ای در تاریخ آمریکا هست که هر مجله‌ای را که بر می‌داشتید و ورق می‌زدید، امکان نداشت دک و پوز مرا در آن نبینید.

با آنکه مادر هامفری بار‌ها در مدت کودکی او نقاشی‌هایی از او کشید، ولی چنان جدیت و وسواسی نسبت به کارش داشت که هرگز صمیمیت و علاقه ویژه‌ای به پسرش نشان نداد. آنطور که خود بوگارت می‌گوید: اگر وقتی بزرگ شدم روزی برای مادرم پیام تبریک روز مادر یا دسته گل می‌فرستادم، گل‌ها و پیام را پس می‌فرستاد.

بی استعدادی در ورزش

نمرات پایین، نام معمولی و لباس‌های تشریفاتی که مادرش مجبورش می‌کرد بپوشد و همچنین بی استعدادی در ورزش‌ها باعث شده بود که بوگارت سوژه جوک‌ها و شوخی‌های دوستانش شود. یکی از دوستانش درباره او اینطور می‌گوید: بوگارت هیچوقت در هیچ کاری مشارکت نمی‌کرد. دانش آموز خیلی خوبی نبود. او تو کلاس ما در هیچ چیزی کمک نمی‌کرد.

علیرغم وضعیت تحصیلی ضعیف در مدرسه، والدینش در سال ۱۹۱۷ تصمیم گرفتند که او را به آکادمی فیلیپس در اندوور ماساچوست بفرستند که مدرسه شبانه روزی سختگیری بود و زمانی جان آدامز مدیرش بود. در نتیجه بوگارت نتوانست با استاندارد‌های آکادمیک بالای این مدرسه خودش را تطبیق دهد تا در نهایت از مدرسه اخراج شد.

هامفری که حالا جوانی بیقرار و نامطمئن از زندگی اش بود، تنها چند هفته پس از اخراج از مدرسه، داوطلبانه به نیروی دریایی ایالات متحده پیوست تا در جنگ جهانی اول بجنگد. او از طرز تفکر آن زمانش اینچنین می‌گوید: «جنگ خیلی چیز خوبی بود. پاریس! دختران فرانسوی! لعنتی! … جنگ یه شوخی بزرگ بود. مرگ؟ مرگ برای یه پسربچه ۱۷ ساله چه معنایی می‌تونه داشته باشه؟»

شاید مهم‌ترین واقعه خدمت هامفری در نیروی دریایی جای زخمی بود که سمت راست لب بالایی اش باقی ماند و بعد‌ها تبدیل به یکی از ویژگی‌های اصلی صورت مردانه و سرسخت او شد. با آنکه روایات مختلفی وجود دارد، ولی مشهورترین داستانی که درباره این زخم شنیده شده این است که بوگارت این زخم را به هنگام اسکورت کردن یک اسیر برداشته است.

ظاهراً این اسیر از او یک نخ سیگار طلب می‌کند و وقتی هامفری دست به جیب می‌برد تا کبریت دربیاورد، او با دستبندی‌های به دست هایش دارد به صورت هامفری می‌کوبد و تلاش ناموفقی برای فرار انجام می‌دهد.

در سال ۱۹۱۹ بوگارت با افتخار از نیروی دریایی مرخص می‌شود و دوباره با این سوال روبرو می‌شود که حالا با زندگی اش باید چه کند. یک سال بعد وی با بازیگر تئاتری به نام آلیس بریدی آشنا می‌شود که برایش کاری در سمت مدیر صحنه پیدا می‌کند.

نوشیدنی برای بانوی من

سال بعد از آن یعنی در سال ۱۹۲۱، بوگارت برای اولین بار روی صحنه تئاتر می‌رود و نقش گارسونی ژاپنی را بازی می‌کند. تنها دیالوگی که او با لهجه ژاپنی ادا می‌کند این است: نوشیدنی برای بانوی من و مهمانان بسیار گرامی اش.

همین تجربه کوچک روی صحنه برای بوگارت کافی است تا تصمیمش را بگیرد و بازیگر شود و بیش از ده سال تلاش کند تا حرفه بازیگری اش را ارتقا دهد و ابتدا با نقش‌های کوچکی در برنامه‌هایی مانند «اعصاب» و «موشک هوایی» کارش را آغاز می‌کند.

بوگارت مهارت خود را به عنوان یک بازیگر ثابت کرد و این درست در زمانی بود که او نقش اول فیلم رمانتیک و جنگی «کازابلانکا» را در سال ۱۹۴۲ به دست آورد. وی نقش ریک بلین، مردی آمریکایی را در این فیلم ایفا کرد که می‌کوشید در بحبوحه جنگ جهانی دوم، رابطه اش را با دوست نروژی اش (اینگرید برگمن) از سر بگیرد. «کازابلانکا» سه جایزه اسکار از جمله بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه و بهترین کارگردان را از آن خود کرد و امروزه یکی از بهترین فیلم‌های تمام دوران‌ها محسوب می‌شود.

شروع یک دوستی زیبا

بسیاری از جملاتی که در این فیلم ادا شده اند نیز حالا تبدیل به گفته‌های معروفی شده اند، به خصوص جمله فراموش نشدنی بوگارت در پایان فیلم که می‌گوید: «من فکر می‌کنم این شروع یک دوستی زیباست.»

هامفری بوگارت که به خاطر فیلم «کازابلانکا» یکی از محبوب‌ترین بازیگران هالیوودی است، با ایفای نقش در بیش از ۸۰ فیلم، دوران حرفه‌ای طولانی و متمایزی داشت و به یادماندنی‌ترین بازی او بعد از «کازابلانکا»، فیلم «ملکه آفریقایی» محصول سال ۱۹۵۱ بود که در آن با کاترین هپبورن همبازی شد و برای این نقش جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را از آن خود کرد.

وی پس از دریافت این جایزه گفت: «بهترین راه برای زنده موندن بعد از گرفتن یه اسکار اینه که دیگه هیچوقت برای بردن یه اسکار دیگه تلاش نکنی. دیدید که برای برنده‌های این جایزه چه اتفاقی میفته.

اونا بقیه عمرشونو به رد کردن فیلمنامه‌ها می‌گذرونن و دنبال نقشی عالی هستن تا یه اسکار دیگه ببرن. امیدوارم دیگه حتی نامزد جایزه اسکار نشم. از این به بعد فقط می‌خوام نقش‌های معمولی بازی کنم.» مهم‌ترین فیلم‌های بعد از اسکار بوگارت عبارتند از: «شورش کِین» (۱۹۵۴)، «سابرینا» (۱۹۵۴) و «هرچه سخت‌تر به زمین می‌خورند» (۱۹۵۶).

هامفری دیفراست بوگارت، زاده ۲۵ دسامبر ۱۸۹۹ در نیویورک سیتی، به زعم بسیاری بزرگترین ستاره سینمایی تمام دوران‌ها محسوب می‌شود که در سال ۱۹۵۶، زمانی که هنوز هامفری در اوج دوران بازیگری اش بود، به سرطان مری مبتلا شد و جراحی هم مانع رشد توده سرطانی اش نشد و در روز ۱۴ ژانویه ۱۹۵۷ بوگارت در ۵۷ سالگی از دنیا رفت. در حالیکه هامفری بوگارت در زمان مرگش یکی از برجسته‌ترین و درخشان‌ترین ستاره‌های سینمای کشورش محسوب می‌شد، تا ده‌ها سال بعد از رفتنش، شهرت او بیشتر و عظیمتر می‌شد.

فیلم‌های او در دهه شصت مورد تحسین منتقدین قرار می‌گرفتند و شخصیت او به شدت ستایش می‌شد و به خاطر شوالیه گری ضدهالیوودی اش بود که بوگارت هنوز هم که هنوز است، محبوبیتی فراتر از دوران خود دارد که هیچ بازیگری تابحال به این درجه دست پیدا نکرده است.

در سال ۱۹۹۷ بود که مجله انترتینمنت ویکلی وی را «افسانه شماره یک تمام دوران ها» نامید و در سال ۱۹۹۹، موسسه فیلم آمریکا او را برجسته‌ترین و بزرگترین ستاره سینمایی تمام عصر‌ها لقب نهاد. ناتانیل بنچلی، دوست بوگارت که زندگی نامه نویس نیز هست، حیات او را اینطور خلاصه کرد: بوگارت با کمال و پایبندی اش به آنچه فکر می‌کرد درست است، به این درجه رسید. به رک‌گویی، سادگی و صداقت ایمان داشت و این برای بعضی‌ها سنگین تمام شد و او را در میان دیگران عزیز کرد.

منبع: فرارو

کلیدواژه: سینمای هالیوود همفری بوگارت ترین فیلم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۹۶۰۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بهترین فن کویل‌های بازار را بشناسید

به گزارش گروه بازار خبرگزاری علم و فناوری آنا، فن کویل های سقفی جهت تأمین سرمایش و گرمایش مجتمع های مسکونی، اداری، مراکز تجاری و کلیه مکان‌ هایی که نیازمند کنترل دمای هر یک از فضاها بطور جداگانه هستند، استفاده می شوند. برای آشنایی بیشتر با مشخصات فنی، ظرفیت های مختلف و نحوه انتخاب و خرید انواع فن کویل سقفی در ادامه این مطلب با ما همراه باشید.

راهنمای بررسی و انتخاب فن کویل سقفی

فن کویل‌ های سقفی از لحاظ ظاهر، ظرفیت و کیفیت ساخت (میزان صدا و حجم هوای تولیدی) فشار دارای بیشترین تنوع می باشند. فن کویل سقفی دارای انواع مختلفی است که همه آن‌ها به دلیل نصب در بالای سقف کاذب واحدهای ساختمان‌‎ ها، در این دسته بندی جای گرفته اند. فن کویل‌ سقفی شامل فن کویل سقفی توکار (مکش از زیر - مکش از پشت)، سقفی روکار، کانالی و کاستی است که برای استفاده گسترده در پروژه‌های ساختمانی در ظرفیت‌های هوادهی 200 الی 2000 (CFM) عرضه می گردند.  این فن کویل ها همانند هواساز داکت اسپلیت ها هستند با این تفاوت که سینی درین آنها به صورت سینی خارجی outlet و در هواساز داکت اسپلیت به صورت داخلی inlet می باشد.

انواع فن کویل سقفی فن کویل سقفی توکار فن کویل سقفی روکار

فن کویل های سقفی روکار یا همان فن کویل زمینی قابلیت نصب بر روی زمین و داخل سقف کاذب را دارا می باشند و در زیر سقف ساختمان و یا روی زمین نصب می گردند. از فن کویل سقفی روکار هنگامی که کانال کشی فن کویل سقفی در ساختمان تعبیه نشده باشد استفاده می گردد که در بخش فن کویل های سقفی زمینی به طور کامل شرح داده شده است.

فن کویل های سقفی توکار از یک یونیت مستطیل شکل (پلانیوم باکس) تشکیل شده اند که درون سقف کاذب ساختمان نصب می گردند. در برند های مختلف فن کوئل، جنس فن ها متفاوت می باشد که با توجه به نیاز پروژه قابل ارائه می باشد به طور مثال فن کویل های سقفی توکار گرین دارای بلوور پلیمری و فن کویل های مانلی دارای فن های آلومینیومی می باشند. فن کویل سقفی توکار قیمت مناسب تری نسبت به سایر فن کویل ها دارا می باشد و به همین دلیل از بهترین فن کویل های سقفی بشمار می روند و معمولا از ظرفیت 200 تا 1200 CFM طراحی می شود.

لوله کشی فن کویل های توکار ممکن است به صورت دو مدل دو لوله ای و چهار لوله ای انجام شود. این لوله ها وظیفه رفت و برگشت آب مورد نیاز برای سرمایش و گرمایش را برعهده دارند. شایان ذکر است الکتروموتور فن این فن کویل دارای 3 مدل شفت کوتاه، شفت یکطرفه و شفت دو طرفه می باشد.

اجزای فن کویل سقفی

اجزای درونی فن کویل ها شامل فن، الکتروموتور، کویل حرارتی، فیلتر، شیر هواگیری، سینی درین و سایر اتصالات و تجهیزات می باشد. شایان ذکر است شیرهایی که در مسیر خروجی آب از فن کویل قرار دارند از جمله شیر متعادل کننده وظیفه رفع مشکل افت فشار آب در پروژه های بزرگ و همچنین برای اینکه آب بیش از نیاز فن کویل های بعدی وارد نشود، تعبیه شده اند. فیلتر های فن کویل های سقفی نیز معمولا قابل شستشو می باشند و لازم است در فواصل زمانی معین جهت زدودن گرد و غبار ناشی از ورود هوا به درون یونیت، شستشو شده و مجدد بر روی یونیت نصب شوند.

شیر سه راهی برقی نیز به عنوان یکی دیگر از اجزای فن کویل سقفی از ترموستات فرمان می گیرد و وظیفه آن تنظیم مقدار آب سرد و یا آب گرم ورودی به فن کویل ها می باشد به طور کلی این شیر باعث افزایش و یا کاهش دمای آب فن کویل با توجه به دستور ترموستات می باشد. علاوه بر شیر سه راهه شیر دو راهه PICVD نیز در فن کویل سقفی وجود دارد که وظیفه آن تحت فشار قرار دادن سیستم برای هدایت آب مورد نیاز هر بخش می باشد.

نصب فن کویل سقفی

جهت نصب فن کویل سقفی توکار نیاز است که محل قرار گیری فن کویل از قبل در سقف ساختمان طراحی و اجرا شده باشد تا بتوان فن کویل ها را به درستی نصب کرد. فن کویل های سقفی دارای یک دریچه در زیر یونیت جهت دسترسی آسان به فن کویل، تعمیر و سرویس آن و یک دریچه در جلوی فن کویل جهت پرتاب و جریان هوای گرم و سرد به درون محیط می باشند. مکش هوا در فن کویل های سقفی معمولا از زیر فن کویل و یا پشت آن می باشد. هنگام نصب فن کویل های سقفی لازم است لوله کشی ورودی و خروجی آب گرم و سرد در مدار ساختمان انجام شود.

ابعاد فن کویل سقفی

ابعاد فن کویل سقفی مهم است زیرا بر عملکرد دستگاه تأثیر می‌گذارد. به طور کلی، فن کویل‌های بزرگ‌تر ظرفیت بالاتری دارند و می‌توانند حجم بیشتری از هوا را جابجا کنند. این بدان معناست که آن‌ها می توانند فضاهای بزرگتری را خنک یا گرم کنند.

علاوه بر ظرفیت، ابعاد فن کویل سقفی نیز بر توزیع هوا تأثیر می‌گذارد. فن کویل‌های بزرگ‌تر می‌توانند جریان هوای بیشتری ایجاد کنند که می‌تواند باعث شود هوا در کل فضا به طور یکنواخت توزیع شود. این امر برای ایجاد راحتی بیشتر مهم است.

با این حال، در برخی موارد، ممکن است محدودیت فضا در سقف وجود داشته باشد که انتخاب فن کویل با ابعاد بزرگ‌تر را محدود کند. در این موارد، مهم است که فن کویل با ابعاد مناسب برای فضای موجود انتخاب شود. اگر سقف کوتاه باشد، ممکن است فضای کافی برای نصب فن کویل سقفی با ابعاد بزرگ‌تر وجود نداشته باشد.

به دلایلی که در بالا توضیح داده شد، همیشه تولیدکنندگان فن کویل سقفی تلاش می‌کنند تا محصولات خود را به‌گونه‌ای بسازند که در عین حال که فضای کمی به خودش اختصاص می‌دهد، عملکرد مورد انتظار را نیز داشته باشد.

انتهای پیام/